도구

도구

라틴어 문장 검색

In amicitia quippe nihil inhonestum est, nihil fictum, nihil simulatum, et quidquid est, id sanctum et voluntarium et verum est.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:39)
se ipsum, in quibus non obsit patriae, nec contra fas alium laedat, etiam in inhonestis et turpibus exponendum.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:10)
Quamdiu enim quemquam ex studio malum delectat, quamdiu honestis inhonesta praeponit, quamdiu ei voluptas gratior est puritate, temeritas moderatione, adulatio correptione;
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:37)
Nos hominem bonum dicimus, qui secundum modum nostrae mortalitatis, sobrie et iuste et pie vivens in hoc saeculo, nihil a quolibet inhonestum petere, nec rogatus velit praestare.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 3:3)
nihil sibi volens concedi, nihil ipse praestare rogatus, quod iniustum vel inhonestum, vel indecens sit.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:16)
ubi nulla interveniebat inhonestas, nec fides laedebatur, nec minuebatur virtus, cedendum amico fuit, ut et tolerarem in quo videbatur excessisse, et ubi pax eius periclitabatur, voluntatem eius meae praeferrem.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:54)
quae tamen, exceptis nugis et mendaciis, si nulla intercesserit inhonestas, spe uberioris gratiae toleranda est, quasi quaedam amicitiae sanctioris principia;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:4)
Sic praeterea oculos revereatur amici, ut nihil quod inhonestum sit agere;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVI. Quid sibi impendere debeant amici. 1:6)
Nihil inter nos simulatum, fucatum nihil, nihil inhoneste blandum, nihil indecenter durum, circuitus nullus, nullus angulus, sed omnia nuda et aperta;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:9)
Se autem non diligit, qui turpe aliquid et inhonestum, vel a se exigit, vel sibi impertit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:33)
Cultibus hiis afflata poli regina caduca Deserit atque Dei secretum consulit, heret Diuinis, mentem terrenis exuit, ipsam Haurit mente Noym, diuini fluminis haustu Ebria, sed pocius dicatur sobria, namque Ebrietas nascens ex tali nectare, plena Sobrietate uiget nec mentem cogit ab usu Degenerare suo, uerum generosius ipsam Erigit, elimans nostre contagia sordis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 10:1)
Hic sua preradiat celestis regia solis, Que sordes hominum, mundi contagia spernit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 20:6)
Hoc superest ut uestra manus concedat honestum Huic anime thalamum, regi respondeat aula, Ne nouus hospicii contagia senciat hospes, Ne nucleum ledat teste putredo, saporem Corrupti uasis sibi res contenta maritet".
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 12:8)
Infames uitare monet, ne fama laboret, Ne uicina bonos ledant contagia mores, Vt uicium fugiat, Naturam diligat, illud Quod facinus peperit damnans, quod praua uoluntas Edidit, amplectens quicquid Natura creauit;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 10:2)
Illius uexilla gerunt Contagia uite, Factaque digna notis et Vita notabilis actu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 16:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION